Çember, Sonsuzluk, Dönüş, Dönüşüm
Güncelleme tarihi: 10 Oca
Daire, çember anlamıyla mandala
Her şey döner; dünya, gezegenler, asteroitler, galaksiler, evren, evrenler… ve bu dönüşte içten dışa bir genişleme vardır. Tıpkı mandala gibi.
Çemberin içerisinde barındırdığı anlamlara baktığımızda; başı sonu belli olmayan, bitmeyen döngü, her an bir başlangıç, her an bir bitiş, her son bir başlangıç, süreklilik, sonsuzluk… Geometrik olarak çemberi incelediğinizde gerçekten de nerede başlayıp nerede bittiğini belirlemeniz mümkün değildir. Elinize bir kalem alıp düzgün bir daire çizdiğinizde başladığınız nokta ile bitirdiğiniz nokta birleşir ve bir başka zamanda daireye baktığınızda tam olarak nereden başlayıp nerede bitirdiğinizi bulamazsınız. Çember, daire sonsuz bir döngüdür. Tıpkı evrenin, yaşamın kendisi gibi. Canlı veya cansız herhangi bir varlığın “yaşamı” son bulduğunda yok olmaz. Hiçbir şey yoktan var olmadığı gibi var olan hiçbir şey de yok olmaz. Dönüşür. Evrende her şey zamanını doldurduğunda başka bir şeye dönüşür.
Mandala yaparken sadece mandala yapmazsınız, içinizde ve “dışınızda” neler olup bittiğini fark etmeye başlarsınız ve bu fark ediş dönüşümü başlatır, dönüşüm genişlemedir, tıpkı evren gibi, tıpkı mandala gibi… Sonra “başlangıca” dönüp bu defa başka bir “ben” ile dönüşüme yeniden başlarsınız ve bu böyle devam eder, sonsuzca…